 Siegfried Fruhauf Mirror Mechanics Austria 2005 07:30 screening pl Film jako lustro i, w konsekwencji, fenomen identyfikacji właściwy filmom fabularnym, składają się na pewną esencję potencjału filmu. Ten film opowiada o kinie i o procesach w jego obrębie. Czyniąc to, nie ujawnia żadnych tajemnic, a jedynie próbuje przenieść - w sensie widzenia tego, co widzimy my - to co robimy w kinie i co może być istotne poza filmem na wizualnie stymulujące i przykuwające uwagę zdarzenie Lustro jest narzędziem ułudy. Nie może odnosić się do przedstawionych mu obrazów, a jedynie odwracać je, zmieniać w ich antytezy: w odbicia. Nic dziwnego więc, że od początku lustro było jednym z ulubionych rekwizytów melodramatu i kina awangardowego. Wyobrażony brak cielesności lustrzanego obrazu jest podsumowaniem idei kina: iluzji, cienia, projekcji. Reżyser poddaje swój materiał serii złożonych transformacji, nakładając i splatając ze sobą różnorodnie przetworzone warstwy obrazu, podwójne odbicia i wielokrotne ekspozycje. Subtelna ścieżka dźwiękowa z akcentami gitarowymi i elementami elektroniki nadają filmowi aurę niegasnącej agresji: podstawy thrillera. (Stefan Grissemann) en The film as a mirror and, as a further consequence, the phenomenon of identification primarily inherent in feature films, condense to a type of essence of film's potential. This film reports on cinema and the processes within it. In doing so, it doesn?t reveal any secrets, but instead, attempts to transfer - in the sense of seeing what we see - what we do in the cinema and what also can be relevant outside of film into a visually stimulating and captivating event. The mirror is an instrument of deception. It can never correspond with the images presented to it, although it can reverse them, twist them into their antitheses: into counter images. It is no wonder that right from the start, the mirror has been one of the favorite accessories of melodramatic and avant-garde cinema. The mirror image?s imaginary lack of physical body sums up the idea of the cinematic: illusion, shadow, projection. The director subjects his material to a series of complex transformations, overlapping and intertwining variously processed image layers, double reflections, and multiple exposures. Subtle soundtrack composed from intimated guitar feedback and electronic sound details gives the film an aura of smoldering aggression: the foundations of a thriller. (Stefan Grissemann) | Siegfried A. Fruhauf
Siegfried A. Fruhauf was born in 1974, Austria. Since 1993 experiments with video and film.He studied at the University for Design in Linz. He has done various work and shows in the area of video and film. In 2002 was awarded a Supportive Award for Filmart. |