Sympozjum / Symposium

18.05.2007
Geoff Cox

pl
Wprowadzenie do sympozjum

Geoff Cox - obecnie wykładowca na Uniwersytecie Plymouth i w Transart Institute na Donau University, Krems (Austria). Artysta i organizator projektów. Jest także członkiem rady Kahve-Society, członkiem zarządu galerii Spacex oraz członkiem rady Museum of Ordure (Wielka Brytania).

en
Introduction to the symposium

Geoff Cox - currently lecturer at the University of Plymouth (UK) and Transart Institute, Donau University, Krems (A), he is also an occasional artist and projects organizer, trustee of Kahve-Society, on the council of management of Spacex gallery, and a trustee of the UK Museum of Ordure.


18.05.2007
Vincent Bonin

pl
Kolekcja 9 Evenings: Theatre and Engineering i kolekcja Steiny i Woody'ego Vasulków

Vincent Bonin przedstawi zbiory archiwalne ze zbiorów Daniel Langlois Foundation Center for Research and Documentation. Uwaga poświęcona zostanie dwóm projektom podjętym w kontekście programu badawczego dla rezydentów. Pierwszy z nich, "9 Evenings: Theatre and Engineering", zajmuje się tą właśnie serią przełomowych performances, które odbyły się w 69th Regiment Armory w Nowym Jorku w 1966 roku. Stworzona przez badaczkę Clarisse Bardiot z wykorzystaniem materiałów z "9 Evenings: Theatre and Engineering" sieciowa publikacja łączy najróżniejsze ślady pozostawione przez to wydarzenie i przedstawia je jako współpracę pomiędzy inżynierami Bell Labs i nowojorską awangardą. Druga realizacja stanowi część trwającego projektu badawczego nad stworzeniem wzorca narzędzi katalogowych wykorzystywanych i stworzonych przez artystów w latach 60 i 70 dwudziestego wieku. Vincent Bonin i badacz Mona Jimenez zagłębili się w zasoby dotyczące kolekcji Steiny i Woody'ego Vasulków i przeanalizowali różne rodzaje dokumentów zgromadzonych przez artystów w procesie tworzenia narzędzi do projekcji video.

Vincent Bonin

Od 2001 archiwista w Daniel Langlois Foundation Centre for Research and Documentation (CR+D) w Montrealu. Niezależny kurator i badacz. Obok obróbki kolekcji archiwalnych zajmuje się produkcją i redakcją licznych publikacji na potrzeby serwisu internetowego fundacji.

en
9 Evenings: Theatre and Engineering fonds, Steina and Woody Vasulka fonds

Vincent Bonin will present archival resources in the Daniel Langlois Foundation Center for Research and Documentation’s collection by focusing on two projects undertaken in the context of the Research in Residence program. The first project, 9 Evenings: Theatre and Engineering, reconsidered this series of seminal performances held at the 69th Regiment Armory, New York, in 1966. Written and designed by researcher Clarisse Bardiot using resources from the 9 Evenings: Theatre and Engineering fonds, this online publication intermingled various recorded traces of the event as indexes of the collaboration between Bell Labs Engineers and artists from the New York avant-garde. The second project was part of ongoing research to build a template of cataloguing tools used and created by artists between the 1960’s and the 1970’s. Vincent Bonin and researcher Mona Jimenez examined resources in the Steina and Woody Vasulka fonds, and analyzed various types of documents accumulated by artists in the course of building video imaging tools.

Vincent Bonin

Archivist at the Daniel Langlois Foundation Centre for Research and Documentation (CR+D) in Montreal, Canada since 2001. Besides processing archival fonds and collections, he has been involved in the production and editing of numerous publications for the website of the Foundation. Independent curator and researcher. 

18.05.2007
Sandra Fauconnier

pl
Archiwum V2_: dokumentowanie sztuki elektronicznej

Instytut Niestabilnych Mediów V2_ to centrum sztuki i technologii mediów w Rotterdamie. Od końca lat 90., V2_ rozwijał swoje internetowe archiwum z dokumentacją o ludziach i organizacjach, pracach i działaniach, które odegrały rolę w historii organizacji. Archiwum dobrze dokumentuje rozwój sztuki elektronicznej od lat 80. Zawiera, między innymi, kolekcję ponad 18000 zdigitalizowanych zdjęć i rosnący zbiór klipów wideo.
Serwis WWW archiwum, dostępny od roku 2003, ma na celu służenie szerokiej grupie użytkowników - studentów, badaczy, zawodowców, artystów i programistów. Rozwojowi portalu archiwum V2_, opartego na opensource'owym holenderskim systemie CMS MMBase i na otwartych formatach XML, towarzyszyło powstawanie specjalizowanego tezaurusa i prace nad kwestiami praw autorskich i strategiami dokumentacji sztuki elektronicznej.
Obecnie przed archiwum V2_ stoją nowe wyzwania. Pierwszy ważny problem odnosi się do współpracy między archiwami - w jaki sposób sensownie połączyć podobne archiwa i zbiory w dziedzinie sztuki elektronicznej? Inne wyzwania to implementacja odpowiednich procedur dokumentacji, rozszerzenie archiwum o treści w wysokiej jakości i wybór przyszłych platform i modeli informacji.
http://archive.v2.nl/

Sandra Fauconnier
Historyk sztuki; pracowała jako projektant treści i interfejsów w wydziale szkolenia nauczycieli Uniwersytetu Ghent (1997). Obecnie współpracuje jako archiwista mediów w Instytucie Niestabilnych Mediów V2_ w Rotterdamie. Prowadzi także pracę naukową na Jan van Eyck Academie w Maastricht.

en
V2_'s archive: documenting electronic art

V2_, Institute for the Unstable Media is a center for art and media technology in Rotterdam, the Netherlands. Since the late 1990s, V2_ has developed an online archive with documentation about the people and organizations, artworks and activities that have played a role in the history of the organization. This archive offers a good overview of developments in electronic art since the 1980s. It contains, among others, a collection of more than 18,000 digitalized photographs and a growing number of digitalized video fragments.
The archive's website, available since 2003, aims to serve a broad and interested audience of students, researchers, professionals, artists and developers. The development of V2_'s archive portal – based on the Dutch open source content management system MMBase and on open XML formats – has gone hand in hand with the creation of a specialized thesaurus and with research trajectories about copyright and documentation strategies for electronic and media art.
At this moment, V2_'s archive is facing several new challenges. A first important question is related to archival interoperability – how to meaningfully connect similar archives and resources in the field of media art and electronic art. Other challenges include the implementation of appropriate documentation procedures, extending the archive with high-quality content, and the choice for future platforms and information models.
http://archive.v2.nl/

Sandra Fauconnier
Art historian; she has worked as a content and interface designer for Ghent University's teacher training department (1997-2000). At this moment, she is part-time media archivist at V2_, Institute for the Unstable Media in Rotterdam (NL). She is also a researcher at the Jan van Eyck Academie Maastricht (NL).


18.05.2007
Sandra Thomas, Alexandra Wessels

pl
MediaArtArchive – cyfrowa mapa wideoartu: konserwacja i reprezentacja w cyfrowej przestrzeni komunikacji

W ramach projektu "MedienKunstArchiv" (Archiwum Sztuki Mediów) w ciągu ostatnich dwóch lat zdigitalizowano 1200 prac video, aby umożliwić do nich dostęp poprzez internetowe archiwum. Praca ta uwarunkowana była szeregiem pojęć z dziedziny kultury oraz historii sztuki, które nadały jej teoretyczny kontekst, lecz także towarzyszyły praktyce. Przeniesienie sztuki video do cyfrowego medium zapisu po raz kolejny stawia pytania dotyczące oryginalności i autorstwa dzieła sztuki. Poprzez bazę danych MedienKunstArchiv możliwe jest wyszukiwanie i pobieranie prac video, a zatem sztuka może być przekazywana nową drogą. Obok archiwum jako przestrzennej pamięci i generatora wiedzy, na pierwszy wysuwa się estetyka prac video, ikonografia i metodologia opisu obrazu. Jednym z głównych celów imai - inter media art institute - jest uczestnictwo w międzynarodowej społeczności zajmującej się problematyką dostępu, promocji i dokumentacji sztuki mediów.

Sandra Thomas
Od 2006 dyrektor fundacji imai - inter media art institute (Düsseldorf) wraz z Alexandrą Wessels; jej praca skupia się na sztuce współczesnej, sztuce mediów i historii awangard XX wieku. Od 2003 pracuje nad i zarządza projektem "MedienKunstArchiv" (MediaArtArchive).

Alexandra Wessels
Wraz z Sandrą Thomas objęła stanowisko dyrektora nowo założonej fundacji non-profit imai. Od 2003 pracuje nad i zarządza projektem MediaArtArchive, internetową bazą danych dającą dostęp do sztuki wideo, filmu eksperymentalnego i innych form sztuki opartej o media.

en
MediaArtArchive – Mapping Video Art digitally: Conservation and representation in the digital space of communication

In the course of the project "MedienKunstArchiv" (Media Art Archive) 1.200 video art works have been digitized over the last two years in order to make them accessible and to distribute them via an online archive. This work has been determined by a series of art historical and cultural notions that contextualized the project theoretically and accompanied it also practically. The transfer of video art to digital storage media questions once again notions of original, authorship and the work of art. Through the database of "MedienKunstArchiv" video art can be searched and retrieved, and it can thus be communicated in new ways. Besides the digital archive as a spatial memory and knowledge generator, questions related to the aesthetics of video, the iconography and methodology of image description are put to the foreground. It is one of imai – inter media art institutes´ main aims to participate in the international community dealing with questions of access, promotion and documentation of video and media art.

Sandra Thomas
Since 2006 director of the Düsseldorf based Foundation imai – inter media art institute together with Alexandra Wessels; her work focusses on contemporary art, media art and the history of the 20th century avantgardes. Since 2003 development and management of the project "MedienKunstArchiv" (MediaArtArchive).

Alexandra Wessels
Alexandra Wessels has taken the position as director of the newly founded non profit foundation imai – inter media art institute in Düsseldorf together with Sandra Thomas.
Since 2003 development and management of the project MediaArtArchive, an online database providing access to video art, experimental film and other media based art forms.

18.05.2007
John Thomson

pl
Czym obecnie jest sztuka wideo?: Z perspektywy kolekcji EAI

Referat analizuje obecny stan sztuki wideo, za punkt wyjścia przyjmując kolekcję EAI. Rozpatrzona zostanie historia sztuki wideo i źródła wpływu na jej produkcję i rozpowszechnianie w przeciągu ostatnich kilku dekad - w tym przełomy technologiczne i pojawienie się prac wideo w sektorze komercyjnych galerii i muzeów.
Jedna z największych zmian dotyczyła percepcji wideo jako praktyki oddzielonej i alternatywnej: obecnie wideo pojmowane jest jako jedno z wielu mediów, które eksplorować mogą współcześni artyści. Używam tu słowa "percepcja", gdyż od samego początku artyści wideo używali szerokiej gamy środków i mediów poza wideo. Termin "artysta wideo" upowszechnił się najprawdopodobniej w latach 80, jako sposób definiowania pewnej odrębnej praktyki, ale w następnej dekadzie dla niektórych stał się zbyt ograniczający.
W ciągu swojego istnienia, kolekcja EAI urosła i zawiera blisko 3000 taśm od niemalże 200 artystów, a "gatunki" prac rozgałęziają się i dzielą w takim stopniu, że obecnie trudno jest o uogólnienia na temat artystów czy ich prac. Jednak poprzez obserwację kilku artystów z różnych epok, podejmę próbę eksploracji tych połączeń i wspólnych tematów pośród nich, które nadają kolekcji EAI jej szczególny charakter.
Będę próbował rozpatrzyć co owe zmiany definicji i percepcji znaczyły dla praktyki sztuki wideo, a także dla jej dystrybucji i wystawiennictwa. Pytanie sprowadza się do tego, czy "sztuka wideo" jest rozróżnieniem, które należy ciągle czynić; czy sukces wideo w wejściu do głównego nurtu zdezaktualizował ten termin. Możemy się więc także zastanawiać, czy wszystko nie zostało zatracone podczas wyjścia wideoartu z podziemia? Jakie są tego konsekwencje dla przyszłości organizacji takich jak EAI czy festiwali mediów, które definiowane są przez charakter medium?

John Thomson
Od 2000r. Dyrektor dystrybucji w Electronic Arts Intermix w Nowym Jorku. W 2001 współtworzył Foxy Production (Nowy Jork), przestrzeń dla sztuki współczesnej debiutujących twórców. Kurator, wykładowca i badacz, obecny na międzynarodowej scenie sztuki mediów od lat 80.

en
What Does Video Art Mean Now?: From the Perspective of the EAI Collection

This discussion investigates the present state of video art, using the EAI collection as its starting point. It will consider the history of video art and the influences on its production and dissemination over the last few decades, including the radical changes in technology, and the rise of video in the commercial gallery and museum sectors.
One of the greatest changes has been to the perception that video is an alternative or separate practice: video is seen now as one medium among many that contemporary artists can explore in their practice. I use the word “perception” because from the earliest days, video artists actually did use a wide range of methods and media beside video. The term “video artist” arguably rose to prominence in the 1980s as way of defining a discrete practice, but by the 1990’s it had begun – for some - to feel too restrictive.
Over the years the EAI collection has grown to include close to 3,000 tapes from almost 200 artists, with the “genres” of work expanding and fragmenting to such an extent that it seems difficult now to generalize on artists or works. But by looking at a number of artists from different eras, I will try to navigate the connections or common themes among them that give the EAI collection its particular character.
I will attempt to consider what these changes in definitions and perceptions have meant for the practice of making video art, as well as its distribution and exhibition. Ultimately, the question is whether “video art” as a distinction is one still worth making, and whether video’s success in becoming part of the mainstream has made the term obsolete. We may also wonder, then, what if anything has been lost in this transition from the underground? And what are the implications for the future of organizations like EAI, or media art festivals, that are defined by medium specificity?

John Thomson

Director of Distribution at Electronic Arts Intermix, New York since 2000. In 2001 he co-founded Foxy Production, New York, a contemporary art space for emerging artists. Curator, lecturer and researcher, he has been active in media arts on an international level since the 1980s. 

19.05.2007
Wiel Seuskens (Netherlands Media Art Institute, montevideo.nl)

pl
Praktyka dystrybucji a Nowe Media

Sztuka trafia do publiczności różnymi drogami. W bazie danych Netherlands Media Art Institute (Holenderski Instytut Sztuki Mediów) znaleźć można informacje i materiały wizualne na temat filmów znajdujących się w zbiorach instytutu. Baza danych jest nie tylko odnośnikiem do prac na mediach - takich jak taśma czy DVD - lecz także łącznikiem do informacji o artyście. Netherlands Media Art Institute wykorzystuje do tego celu bazę MySQL, dostępną na licencji open source. Prace wideo zawarte w katalogu skompresowane są w formacie MPEG-2, de facto standardzie kompresji video. Warta podkreślenia jest też dostępność oprogramowania obsługującego MPEG-2 - odtwarzaczy i transkoderów. W przyszłości stworzony zostanie całościowy interfejs do tworzonych baz danych i wyszukiwarka, przy pomocy której możliwe będzie przeszukiwanie wielu baz jednocześnie. Koncepcja ta realizowana jest w ramach projektu OASIS (Open Archiving System with Internet Sharing).

Wiel Seuskens
Studiował technologie obrazu i wideo na Hogeschool voor de Kunsten w Utrechcie. Pracował w różnych firmach internetowych, specjalizując się w transmisjach na żywo, oraz jako instruktor grafiki komputerowej na Hogeschool voor de Kunsten. Obecnie odpowiada za Artlab w Netherlands Media Art Institute. Członek rady redakcyjnej i programista projektów artystycznych w PARK 4DTV.

en
Distribution Practice and New Media

Art can find its way into the hands of the public in various ways. In the database of the Netherlands Media Art Institute, one can find information and visual material about the films that are in the Institute’s collection. The database is not only a link to art on vehicles – for instance, on a tape or DVD – but also a link to information about the artist. For its database the Netherlands Media Art Institute makes use of the Open Source database MySQL. The video works in the catalog are compressed in MPEG-2 format, which is the highest prevailing standard for video compression today. Moreover, there is enough software available for MPEG-2, such as players and transcoders. In the future there will be a comprehensive interface for databases created, a search engine with which various databases can be searched simultaneously. This concept is being carried forward in the OASIS (Open Archiving System with Internet Sharing) project.

Wiel Seuskens
Studied Image and Media Technology at the Hogeschool voor de Kunsten, Utrecht. He has worked at various internet firms, specializing in live content, and as an instructor in computer graphics at the Hogeschool voor de Kunsten, Utrecht. Presently runs the Artlab at the Netherlands Media Art Institute. PARK 4DTV editorial board member and art programmer.

19.05.2007
Joasia Krysa

pl
Kuratorowanie "systemu operacyjnego" sztuki: internetowe platformy, repozytoria i oprogramowanie kuratorskie

Prezentacja zajmuje się wyłaniającą się obecnie praktyką kuratorską w kontekście rozproszonych systemów technologicznych. Szczególna uwaga poświęcona jest tu internetowym platformom kuratorskim i rozproszonym systemom kuratoryjnym - od niezależnych sieciowych repozytoriów umożliwiających grupową współpracę, po praktykę kuratoryjną opartą na technologiach informatycznych, nie tylko na poziomie medium jako narzędzia, lecz jako integralnej części procesu kuratoryjnego. Ma to znaczenie dla archiwizacji, gdyż oprogramowanie "automatycznych" systemów oferuje możliwość gromadzenia i katalogowania, co demonstruje jak "w procesie archiwizacji wydarzenia są nie tylko odnotowywane, ale i wytwarzane." (Derrida 1995: 16-17).

Joasia Krysa
Kurator, badacz i wykładowca (Art and Technology) na wydziale technologii Uniwersytetu Plymouth. W 2005 założyła badawczy projekt KURATOR dotyczący praktyki kuratorskiej, a obecnie współorganizuje Curatorial Network (wraz z Arts Council England, South West).

en
Curating the "operating system" of art: online platforms, repositories and curatorial software systems

This presentation considers the emergent practice of curating in the context of distributed technological systems. The emphasis is on online curatorial platforms and distributed curatorial systems - from independent online collaborative repositories, through to curatorial practice that overtly employs information technologies, not simply on the level of the medium or as a tool, but as an integral part of the curatorial process. The significance of this in relation to archiving is in the possibilities offered by ‘automated’ systems for collecting and repositing embedded in software and that exemplify how ‘archivisation produces as much as it records the event’ (Derrida 1995: 16-17).

Joasia Krysa
Curator, researcher and lecturer in Art and Technology at
the Faculty of Technology, University of Plymouth, UK. In 2005, she established KURATOR, a curatorial practice-based research project, and currently co-organises the Curatorial Network (with Arts Council England, South West).

19.05.2007
Wulf Herzogenrath

pl
W pięciu muzeach jednocześnie: 40 lat sztuki wideo w Niemczech

40yearsvideoart.de – Część Pierwsza to jedyny w swoim rodzaju projekt wystawowy w Niemczech. 59 historycznych i współczesnych prac wideo, których łączny czas trwania wynosi 27 godzin prezentowanych jest równocześnie w pięciu muzeach w Bremie, Dusseldorfie, Karlsruhe, Monachium i Lipsku.
40yearsvideoart.de – Część Pierwsza, projekt będący inicjatywą Kulturstiftung des Bundes (Niemieckiej Federalnej Fundacji Kultury), opartą na zamyśle Wulfa Herzogenratha stanowi pierwszy wybór video artów, które powstawały w Niemczech od roku 1963, dokonany wspólnie przez siedmiu jurorów. Pięć głównych muzeów pragnie udostępnić prace szerszej publiczności i wzbudzić pytania dotyczące renowacji oraz archiwizacji video artu. W ten sposób kierują one swoją uwagę w stronę kluczowego rozdziału historii sztuki ostatnich lat.
Przykładowy wybór 59 jednokanałowych prac pozwala na wstępne zapoznanie się z różnorodnością i jakością wideoartu w Niemczech od roku 1963 po współczesność. We wszystkich pięciu muzeach wyświetlane są zarówno jako projekcja ciągła (w ostatniej sali wystawy), jak i można oglądać je osobno na czterech stołach roboczych (w sali centralnej).
Po raz pierwszy pięć instytucji stworzyło zespół w celu wspólnej realizacji trwającego dwa lata projektu: ZKM Zentrum für Kunst und Medientechnologie Karlsruhe (kierownictwo projektu) i K21 Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen Düsseldorf (transport projektu) we współpracy z Kunsthalle Bremen, Museum der bildenden Künste Leipzig oraz Städtische Galerie im Lenbachhaus Munich. Program zostanie umieszczony w odpowiednich modułach wystawienniczych, które umożliwią dokładny przekrój przez historię sztuki wideo w Niemczech. Ponieważ główny punkt zainteresowania poszczególnych wystaw jest różny, powinny one zostać otwarte równocześnie we wszystkich pięciu muzeach włączonych w projekt.

Wulf Herzogenrath
Od 1973 do 1989 dyrektor wykonawczy Kunstverein Köln. Członek dyrekcji documenta 6 (1977) i 8 (1987) w Kassel; członek komitetu Goethe-Institut Munich (1985-1993). Główny kurator Nationalgalerie Berlin, Staatliche Museen zu Berlin, Preußischer Kulturbesitz. Szef Kunsthalle Bremen (od 1994), profesor na Hochschule für Künste w Bremen (od 1995).

en
At Five Museums at Once: 40 Years of Video Art in Germany

40yearsvideoart.de – Part 1 is a one-of-a-kind exhibition project in Germany. 59 historical and current video tapes with an overall length of 27 hours are shown at five museums at the same time: Bremen, Düsseldorf, Karlsruhe, Munich, and Leipzig.
40yearsvideoart.de – Part 1, an initiative project of the Kulturstiftung des Bundes based on an idea by Wulf Herzogenrath, is the first compact selection of video art in Germany since 1963, put together by seven jurors. The five major museums want to make these works accessible to a broad public and raise questions regarding the restoration and archiving of video art. In doing so, they are turning to a core chapter of recent art history.
The exemplary selection of 59 single-channel videos grants an initial overview of the variety and quality of video art in Germany from 1963 to today. At all five museums, they are shown as a permanent projection (in the last room of the exhibition) and can also be individually selected at four work tables (in the central room).
For the first time, five institutions have teamed up to implement the joint two-year project: the ZKM Zentrum für Kunst und Medientechnologie Karlsruhe (project management) and K21 Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen Düsseldorf (project carrier) in cooperation with the Kunsthalle Bremen, the Museum der bildenden Künste Leipzig, and the Städtische Galerie im Lenbachhaus Munich. The project will be wrapped up by the attuned exhibition modules that convey a concise overview of the history of video art in Germany. The exhibitions have individual focal points and shall be opened simultaneously at all five
museums involved in the project.

Wulf Herzogenrath
From 1973 until 1989 he was appointed executive director of the Kunstverein Köln. Member of the direction of documenta 6 (1977) and 8 (1987) in Kassel and in the committee of the Goethe-Institut Munich (1985-1993). Central curator of the Nationalgalerie Berlin, Staatliche Museen zu Berlin, Preußischer Kulturbesitz. Head of the Kunsthalle Bremen (since 1994) and professor at the Hochschule für Künste in Bremen (since 1995).

19.05.2007
Łukasz Guzek

pl
Hypertext Art

Na hipertekście opiera się wszelka sztuka używająca komputerów. Nazwijmy sztuką hipertekstową, bądź hiper sztuką. Ale nie chodzi tu tylko o użycie technologii komputerowych, czy sieci, a o pewien sposób myślenia w/o sztuce. Warunkiem możliwości takiego myślenia, czyli tworzenia tego typu sztuki i uczestnictwa w niej (odbiorze, mówiąc językiem tradycyjnej sztuki), jest minimum świadomości technologicznej jaką stanowi hipertekst. Hipertekst jest zarazem modelem myślenia w/o współczesnej rzeczywistości. Nasza świadomość jest hipertekstowa - strukturalnie. Współcześnie żyjemy hipertekstowo, to znaczy na wielu poziomach, nieustannie przeskakując z jednego na drugi. Świadomość hipertekstowa powoduje, że mimo ruchu przemieszczania między tożsamościami, poziomami rzeczywistości, nie następuje utożsamienie z żadnym z nich. Sztuka związana z hipertekstem odzwierciedla ten nasz świat, tę naszą rzeczywistość, bo jest jego częścią, jest z nim związana - strukturalnie. Jest od początku do końca myślana według jego zasad.

Łukasz Guzek
Kurator, historyk, i teoretyk sztuki, autor licznych publikacji o sztuce współczesnej, członek założyciel Stowarzyszenia Fort Sztuki, redaktor sieciowego serwisu poświęconemu sztuce współczesnej - spam.art.pl

en
Hypertext Art

Hypertext is the basis of all art using computers. Let us call it hypertext art, but it is not determined by the use of computer or networking technologies, but by a certain way of thinking about/within art. The condition for this kind of thinking, that is creating this kind of art, and participating in it (which is what the traditional art calls perception), is to possess the minimal technological consciousness which is hypertext. Hypertext is both the model of thinking within and about the contemporary reality. Our consciousness is structurally hypertextual. Our contemporary life is hypertextual - distributed on various levels, constantly switching contexts. The hypertextual consciousness makes us switch identities and levels of reality, but we don't identify with any of them. Hypertext art represents this world, our reality, as it constitutes its part, and is structurally connected with it. It is being entirely thought of according to its rules.

Łukasz Guzek
Curator, art historian and theoretician, author of numerous publications on contemporary art, founder-member of the the Fort Sztuki Association, editor of an online contemporary art journal spam.art.pl

19.05.2007
Dorota Monkiewicz

pl
"Lost in translation". Malarstwo i rzeźba wobec wirtualności

Nicolas Bourriaud pisał na początku lat 90., że multimedia i internet wywarły ważny wpływ na kształt sztuki współczesnej, zastępując obowiązujący dotąd model makiety, modelem funkcjonalnym, bezcielesną matrycą cyfrową o zmiennych wymiarach i dowolnej technice prezentacji. W ostatnich latach obserwujemy jednak tendencję odwrotną – to media materialne – rzeźba i malarstwo - uczyniły przedmiotem refleksji rzeczywistość cyfrową. Referat podejmuje próbę analizy sensu i konsekwencji tego procesu na wybranych przykładach dzieł sztuki XXI wieku.

Dorota Monkiewicz
Nauczyciel akademicki w Szkole Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie. Kustosz sztuki współczesnej oraz współzałożyciel i dyrektor Fundacji Zbiorów Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Warszawie. W latach 2005 – 2007 członek Rady Programowej Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Od 2003 prezes Sekcji Polskiej AICA.

en
"Lost in translation". Painting and sculpture facing virtuality

In the early 1990s, Nicolas Bourriaud has written that multimedia and internet had transformed contemporary art by replacing the model of a maquette, indispensable until then, by a functional model, a bodyless digital matrix of liquid dimensions and random presentation technique. What we are witnessing in the last years, however, is an opposite tendency. It is the material media - sculpture and painting - that reflect on the digital reality. The lecture is an attempt to analyze the meaning and consequences of this process by looking at selected 21th century artwork.

Dorota Monkiewicz
Academic teacher in the Warsaw School of Social Psychology. Curator in the Modern and Contemporary Art Dept. of the National Museum in Warsaw. Co-founder and director of the National Museum in Warsaw Foundation for the Contemporary Art Collections. Member of the Advisory Programming Board of the Museum of Modern Art Warsaw in the years of 2005 - 2007. Since 2003 President of Polish Section of AICA.